Japan 2007 : Day 14
ไม่อยากให้ถึงพรุ่งนี้เลย ต้องกลับแล้วหรือนี่ โธ่ เวลาแห่งความสุขกำลังจะผ่านไปอีกแล้ว Y__Y วันนี้เป็นวันเก็บตก คือไปไล่ซื้อของที่ยังไม่ได้ซื้อ ก่อนจะเดินทางกลับวันพรุ่งนี้ มื้อเที่ยงวันนี้มาเก็บตกกินร้านที่ปิ๊กเล็งไว้ตั้งแต่วันแรกๆ ชื่อร้าน Mollette อยู่ข้างบน Kyoto Station ชั้น 11 ฝั่งเดียวกะอิเซตัน
คนนี้เป็นปลื้มกับอาหารชุดสำหรับเด็ก ไม่ปลื้มได้ไงเค้าแถมของเล่นให้หนูด้วยหนิ :)
น้าๆ ก็ปลื้มเหมือนกัน เพราะได้กินข้าวห่อไข่สมใจอยากแล้ว จานนี้เลย Number 1 ของร้านนี้เค้าหละ สั่งตามตู้โชว์หน้าร้านทุกอย่างเลยมื้อนี้ 555 ง่ายดี ตบท้ายด้วยพุดดิ้งชาเขียว
มื้อเย็นมีนัดดินเนอร์กับคุณนายดาวซังและสามี สหัสซัง ใจดีบอกจะเลี้ยงส่ง เพราะไปนอนบ้านเค้าตั้งหลายวัน แทบไม่เจอหน้ากันเลย โห พี่ พวกเราไปรบกวนนอนที่บ้าน แล้วพี่ยังจะเลี้ยงข้าวพวกเราอีก งั้นก็... ไม่เกรงใจละนะ เดี๋ยวจะสั่งให้เต็มที่เลย 555555 ล้อเล่นน่า มากินกันแถว Teramachi นี่แหละ ง่ายดี ดาวนั่งรถไฟจากโกเบมาลงที่นี่ก็สะดวกด้วย เลือกอยู่นานจนมาจบที่ร้านอาหารเอเชีย สไตล์ฟิวชั่น จานแรกที่สั่งมาหน้าตาเหมือนยากิโซบะ ผสมผัดขี้เมา อร่อยดี
จานนี้ชื่อ Okinawa Fried Rice ทำไมต้องโอกินาว่าก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่อร่อยเช่นกัน
ของอื่นไม่ทันถ่ายรูป หมดซะก่อน ข้ามมาที่ของหวานเลย ของหวานที่นี่เก๋มาก ไม่ต้องสั่ง เค้าให้จับฉลากตั้งแต่ตอนเข้าร้าน แล้วเอาสลากยื่นให้พนักงานที่รับออร์เดอร์ไป กินข้าวเสร็จเค้าก็เอามาเสิร์ฟ ตื่นเต้นดีนะ อันที่จับสลากได้เป็นไอติมกะทิ แต่รสชาติไม่เหมือนของบ้านเรา ของเค้าก็อร่อยแฮะ หวานมัน เข้มข้นดี แถมโรยมะพร้าวอบกรอบมาด้วย ยิ่งเคี้ยวมันเข้าไปอีก อยากกินอีก แต่อิ่มแล้ว
แล้วก็ต้องร่ำลากันแล้ว พี่สหัสกะดาวชวนให้ไปเที่ยวอีกช่วงซากุระ บอกให้มานานๆ เลย ไม่ต้องเกรงใจ ก็อยากไปนะไม่ใช่ไม่อยาก แต่ไม่มีตังแล้วเนี่ยสิ เฮ้อออ :S
