Todai-ji, Nara - Kobe

Japan 2007 : Day 11

เช้านี้พวกเราจะยกทีมไปเที่ยว Nara กัน วันนี้ยกทีมไปเที่ยวนาระกันทีมใหญ่ แถมหอบผ้าหอบผ่อนเตรียมไปนอนบ้านดาวซังที่โกเบด้วย


ทีมใหญ่ที่ว่าก็มีสมาชิกดังนี้ เริ่มจากคนอายุมากสุดในแก๊ง พ่อกะแม่ข้าพเจ้าเอง :D แล้วก็มีอั้ม และยูกะ สาวญี่ปุ่นหน้าใส แถมติงต๊องอีกตะหาก ปิ๊กกะแอนนา เพื่อนซี้คนใหม่จากแคนาดา ที่บอกว่าตัวเองหน้าเหมือนแฮรี่ พอตเตอร์ (ตรงไหน 555) นอกจากแอนนาจะซี้กะปิ๊กแล้ว ได้ข่าวว่าซี้กะดาวยิ่งกว่าอีกนะ ;)



แอนนาเคยมานาระหลายหนแล้ว ก็เลยอาสาเป็นไกด์จำเป็นสำหรับทริปนี้ กองทัพต้องเดินด้วยท้อง ดังนั้นแอนนาก็เลยพาพวกเราไปเติมพลังกันก่อน ร้านนี้เป็นร้านข้าวแบบหยอดเหรียญ เหมือนร้านบะหมี่หยอดเหรียญแถวบ้านที่เกียวโตนั่นหละ แต่ร้านนี้ดีอย่างมีข้าวให้เติมฟรี ไม่คิดเงินเพิ่มด้วย :D


เมืองนาระ ห่างจากทางใต้ของเกียวโต 43 กิโลเมตร หรือประมาณ 30 นาที เป็นเมืองสำคัญที่รวบรวมเอาศิลปะ หัตถกรรม วรรณคดี และประเพณีดั้งเดิมของญี่ปุ่นไว้ ก่อนที่นาระจะได้รับการสถาปนาขึ้นเป็นเมืองหลวง ญี่ปุ่นไม่ได้ยึดถือเมืองใดเป็นเมืองหลวงอย่างเป็นหลักแหล่ง โดยจะย้ายเมืองหลวงทุกครั้งเมื่อองค์จักรพรรดิสิ้นพระชนม์ ตามความเชื่อในลัทธิชินโต จนเมื่อญี่ปุ่นได้รับเอาพุทธศาสนาเข้ามาเป็นศาสนาประจำชาติ นาระจึงได้สถาปนาเมืองหลวงแห่งแรกของญี่ปุ่น (คล้ายๆ กับสุโขทัยบ้านเรา) เมื่อพระในพุทธศาสนาเริ่มมีอิทธิพลมากขึ้น ทั้งในด้านการเมืองการปกครอง จักรพรรดิคัมมูจึงทรงสั่งให้ย้ายเมืองหลวงจากนาระไปยังเกียวโต เพื่อหลบเลี่ยงอิทธิพลของพระเหล่านี้ จึงทำให้นาระดำรงสถานภาพเป็นเมืองหลวงอยู่เพียง 75 ปี


วัด Kofuku-ji สร้างเมื่อปี 710 มีพระพุทธรูปที่มีค่ามากประดิษฐานอยู่ในสำนักมรดกแห่งชาติ ใกล้กันนั้นเป็นเจดีย์ห้าชั้น ตั้งอยู่ริมสระน้ำ Sarusawa-ike


ขนมอะไรเอ่ย ใครรู้มั่ง อิอิ เฉลยเลยดีกว่า ขนมนี่ชื่อว่า Shiga-sembe คำว่า shiga แปลว่า กวาง ส่วน sembe คงแปลว่าข้าวเกรียบแบบญี่ปุ่นอะนะ ขนมนี่ก็คือข้าวเกรียบของน้องกวางนั่นเอง มานาระทั้งที ถ้าไม่เจอน้องกวางก็เหมือนมาไม่ถึง เอาขนมไปให้กวางกินกันดีกว่า (ถ้าคนจะกินก็ไม่มีใครว่าหรอกนะ ลองชิมดูได้ ปิ๊กชิมมาแล้วบอกรสชาติเหมือนกินกระดาษ)


ปิ๊กเอาข้าวเกรียบไปให้กวางกินพักเดียว ก็โดนล้อมไว้หมดโดยแก๊งกวางซ่าที่ไม่กลัวคนเอาซะเลย ซวยแล้ว โดนกวางรุม 5555 สาเหตุที่มีกวางมากมายอยู่ที่นี่ นั่นเพราะว่า ในยุคหนึ่งมีการบูชาเทพเจ้า โดยสัตว์ที่ใช้ในการบูชาก็คือน้องกวางนี่เอง การบูชาของเขาไม่ได้หมายความว่าฆ่ามันนะ แต่เป็นการนำกวางมาปล่อย พอมากเข้ามันก็เริ่มขยายพันธุ์จนเพิ่มจำนวนอย่างที่เห็นทุกวันนี้


วัด Todai-ji เป็นโบราณสถานที่มีชื่อเสียง มีวิหาร Daibutsu-den ซึ่งเป็นที่ประดิษฐานของพระพุทธรูปใหญ่แห่งเมืองนารา และได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลก ตามประวัติกล่าวไว้ว่าในช่วงยุคกลางของนาระ การเพาะปลูกไม่ดี มีโรคระบาด ผู้คนล้มตายไปเป็นจำนวนมาก จักรพรรดิโชมุซึ่งศรัทธาในพุทธศาสนามาก ได้อธิษฐานต่อพระศรีรัตนตรัย ให้ช่วยคุ้มครองประเทศชาติให้อยู่รอด โดยได้สร้างวัดโทไดจิขึ้นที่นครนาระ และโปรดให้สร้างพระพุทธรูปทองสัมฤทธิ์องค์ใหญ่ (Daibutsu) ขนาดสูง 16.2 เมตร ไว้ในวิหาร ซึ่งนับว่าเป็นวิหารไม้ที่ใหญ่ที่สุดในโลก แต่ถูกไฟไหม้เสียหายไปถึง 2 ครั้ง วิหารที่เห็นในปัจจุบันสร้างขึ้นมาใหม่ โดยขนาดลดลงเหลือ 2 ใน 3 ของวิหารดั้งเดิม เสียค่าผ่านประตูแล้วก็เข้าสู่บริเวณตัววัด เป็นลานกว้างและต้นซากุระอย่างที่เห็น เสียดายที่ยังไม่ใช่ช่วงซากุระบาน ไม่งั้นคงสวยกว่านี้แน่ แต่แค่นี้ก็สวยมากแล้วนะเนี่ย


วิหารที่ประดิษฐานพระไดบุตสึ หรือหลวงพ่อโตนั้น ตัววิหารเดิมที่สร้างขึ้นในสมัยจักรพรรดิโชมุนั้น มีขนาดใหญ่กว่านี้อีกนะ แต่เกิดแผ่นดินไหว ทำให้ตัววิหารเดิมพังลงไปถึง 2 ครั้ง อาคารที่เราเห็นทุกวันนี้คือการบูรณะครั้งที่ 2


บนเนินเขานี้เป็นที่ตั้งของ Nigatsu-do หมายถึง The Hall of the Second Month เป็นอาคารสำคัญหลังหนึ่งภายในวัดโทไดจิ ตั้งอยู่บนเชิงเขา Wakakusa เป็นที่ประดิษฐานเทวรูปเจ้าแม่กวนอิม 11 หน้า ซึ่งปกติจะจัดให้มีพิธีบวงสรวงขึ้นในเดือนที่ 2 ของปฏิทินตามจันทรคติ น่าเสียดายที่เค้าเก็บเทวรูปไว้ ไม่เปิดให้คนทั่วไปเข้าชม เลยไม่ได้สักการะเลย จากระเบียงวัดนี้สามารถมองเห็นเมืองนาระข้างล่างได้ไกลสุดลูกหูลูกตาเลยทีเดียว



เมืองนาระ ก่อนจะสิ้นแสงตะวัน (อย่างกะชื่อละคร 555) แสงอาทิตย์เริ่มริบหรี่ เช่นเดียวกับพลังงานในร่างกายที่เริ่มอ่อนแรง ในที่สุดอั้มก็แบตหมดเป็นคนแรก คร่อกกก... ขณะนั่งรถไฟไปโกเบ อั้มก็ชาร์จแบตไปตลอดทาง ส่วนอีกกลุ่มนึงแยกย้ายกันกลับเกียวโตไปแล้ว


ถึงแล้วจ้า เมืองท่าโกเบอันทันสมัย แสงสีศิวิไลซ์โดนใจอั้มยิ่งนัก


แต่ที่ถูกใจกว่ามาก เห็นจะเป็นเนื้อโกเบที่ดาวซังพามาชิมของแท้ ถึงถิ่น จะไม่ถูกใจได้ไง เนื้อย่างโกเบ ที่ใช้วัตถุดิบจากเนื้อวัวพันธุ์ดี เลี้ยงดูอย่างดี ด้วยอาหารชั้นเลิศ แถมย้อมใจให้กินเบียร์ทุกวัน เรียกว่าหมักให้เนื้อนุ่ม ขุนกันเข้าไปตั้งแต่ยังไม่ตาย อั้มดูมีชีวิตชีวาขึ้นมาทันทีราวปาฏิหาริย์ แค่ได้กลิ่นเนื้อย่างก็แทบจะลอยขึ้นสวรรค์ พอได้กินเท่านั้น อั้มก็บ้าไปเลย 5555555555 Kobe Beef ได้กินซะทีเนื้อเทพเนี่ย กินจนพุงกางสมใจอยาก คืนนี้คงนอนฝันดีแน่ๆ